نیاز های انسان به انبیا 6

تربیت

انسان یک موجود بی شکل و در واقع یک ماده خام قابل تربیته. همونطور که قرآن فرموده: «وقتی از شکم مادرهایتان خارج شدید هیچ چیزی نمی دانستید و ما برای شما چشم و گوش قرار دادیم»[1]

این انسان می تونه از ملائکه بهتر و مقرب تر باشه و همین انسان می تونه از سنگ سخت تر و از حیوان پست تر باشه. این انسان می تونه امام حسین علیه السلام بشه و یا می تونه شمر بشه. پس این انسان نیاز به تربیت کننده داره. همون طور که اگر قرار باشه روی زمینی ساختمون بسازیم نیاز به مهندس داریم.

یکی از مسئولیت های انبیا و یکی از نیاز های ما به انبیا همین بحث تربیت هست. همون طور که از توضیحات بالا و مطالب قبلی مشخص شد انسان های معمولی دیگه نمی تونند این کار رو انجام بدن. چون اولا جهل دارند. دوما معلوم نیست خودشون چقدر تربیت شده باشند و سوما که از همه مهمتر هست وصل به قدرت الهی نیستند.



[1] سوره مبارکه نحل / آیه 78

نیاز های انسان به انبیا 5

آموزش

انسان جاهل هست. چه در مورد مسائلی از دنیای اطراف خودش و چه در مورد مسائل زیادی از عالم های دیگه و چه در مورد مسائلی از درون خودش.

پس انسان نیاز داره که کسی این مسایل رو بهش یاد بده. قرآن درباره انبیاء می فرماید: � و یعلمکم ما لم تکونوا تعلمون�[1] یعنی انبیا اون چیزهایی رو که نمی دونستید به شما یاد می دهند.

این مورد یکی دیگه از نیاز های انسان به انبیا محسوب می شه که کسی غیر از انبیاء الهی نمی تونه اون رو برطرف کنه. انبیاء الهی هم چون وصل به قدرت بی نهایت خداوند هستند از عهده چنین کاری بر میان.



[1] سوره مبارکه بقره / آیه ۱۵۱

نیاز های انسان به انبیا 4

قضاوت

یکی از خصوصیات زندگی انسانی فتنه انگیزی و دعواست. دو آدمی که کنار هم زندگی کنند احتمال اینکه با هم دعوا کنند زیاده. بر خلاف گیاهان و اشیاء دیگه. دو گیاه که کنار هم باشند اگر هر دو سبز بشن یا هر دو خشک بشن و یا یکی سبز بشه و اون یکی خشک هرگز نمی تونند با هم دعوا بکنند، همین طور دو تا آجری که کنار هم هستند. اما دو تاآدم که کنار هم باشند خیلی اوقات با هم دعوا و جر و بحث می کنند.

به همین دلیل ما انسان ها نیاز به یک قاضی عادل داریم. و انبیا همون قاضی های عادل الهی هستند که این موضوع هم یکی دیگه از نیاز های انسان به انبیا محسوب می شه.[1]

البته شاید گفته بشه که انسان های دیگه هم می تونند مسئولیت این قضاوت رو بر عهده بگیرند. اما اونها هم خالی از دعوا و فتنه و جر و بحث نیستند و ممکنه مصالح و منافع خودشون رو توی این قضاوت ها دخالت بدن.



[1] برنامه درس هایی از قرآن سال 60/ نیاز به انبیا / صفحه 2

نیاز های انسان به انبیا ۳

سرگردانی

انسان توی زندگی متحیر و سرگردانه. شاید بپرسید چرا؟ چون بارها برامون پیش اومده که کاری رو انجام بدیم و چند روز بعد بفهمیم اشتباه بوده. چون اکثر قانون هایی که گذاشتیم (اگر نگیم همه) نارسایی داره و نیاز داره که یا تغییر پیدا کنه و یا تبصره بخوره. و چون اکثر نظریات دانشمندان و حتی فلاسفه دچار نقص و نارسایی و کمبود هست.

انسان توی این دنیا گیج شده، مثل جهانگردی که وارد یک شهر پر از جاهای دیدنی شده ولی نمی دونه باید کجا بره و چی کار کنه!

به همین دلیل انسان نیاز داره که یک کسی هدایتش کنه و راه رو بهش نشون بده. برای هدایت کردن هم کسی بهتر از خود خدا پیدا نمی شه[1] و خدا این کار رو از طریق انبیا انجام داده. و توی قرآن هم فرموده که: «از کسانی پیروی کنید که از شما مزدی نمی خواهند و خودشان هدایت یافته اند.»[2]



[1] سوره مبارکه انسان / آیه 3

[2] سوره مبارکه یس / آیه ۲۱

نیاز های انسان به انبیا 2

مسئولیت

ما انسان ها فقط برای خوردن و خوابیدن آفریده نشدیم، اگر اینطور بود باید اعضای بدن مون هم شبیه حیوانات می شد. خداوند ما رو با استعداد و توانایی های فراوانی خلق کرد، و به دلیل همین استعداد و توانایی ها، ما مسئولیت های زیادی داریم. همون طور که در حدیث شریفی از زبان رسول الله (ص) اومده که همه ما مسئول هستیم.[1]

یکی از وظایف انبیا در مقابل مردم و در واقع یکی از نیاز های انسان ها به انبیا اینه که انبیا این مسئولیت ها رو بیان بکنند. مسئولیت هایی که باعث می شه استعداد، ذوق و آرزوهایی که در وجود هر انسانی نهفته هست معطل و بی استفاده نمونه.



[1] کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته / نهج الفصاحه / صفحه 611 / حدیث 2163

نیاز های انسان به انبیا ۱

تذکر

گاهی ممکنه این سوال پیش بیاد که ما انسان ها چه نیازی به انبیا داریم؟

یک از صفات انبیاء که در خصوص نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) در قرآن ذکر شده «مذکِّر» هست به معنای تذکر دهنده.[1]

همه مون می دونیم که انسان یک موجود فراموشکار هست. پس نیاز به یاد آوری و تذکر داره.

یکی از وظایف انبیاء اینه که مسایلی که مردم فراموش می کنند رو به اونها یاد آوری کنند.[2] (مثل توحید و معاد)

درسته که این سفت در قرآن فقط برای نبی مکرم اسلام (ص) اومده، اما با توجه به تاریخچه زندگی دیگر انبیا به راحتی متوجه می شیم که اونها هم چنین وظیفه ای رو بر عهده داشتند و بهخوبی هم این وظیفه رو انجام دادند.



[1] سوره مبارکه غاشیه / آیه 21

[2] درس هایی از قرآن سال ۶۰ / نیاز به انبیاء / صفحه۱

غافلین

حیوانات نیاز های زیادی دارند ولی خدا بهشون عقل نداد، در نتیجه حیوانات نیازهاشون رو بدون تفکر و تعقل رفع می کنند. برای مثال وقتی گرسنه می شن به دریدن روی میارن. برای خودشون قلمرو تعیین می کنند و هر کس زور بیشتری داشته باشه قلمرو بزرگتری برای خودش فراهم می کنه.

اما خدا به فرشته ها عقل داد و اون ها رو بدون نیاز های مادی آفرید.در نتیجه فرشته های عاقلی که نه تشنگی، نه گرسنگی، نه میل جنسی و نه هیچ نیاز مادی دیگه ای اونها رو رنج نمی ده تمام عمر عبادت خدا می کنند

اما خدا انسان رو هم عاقل آفرید و هم مأنوس با نیاز های مادی فراوان. انسان گرسنه می شه، اما خدا از انسان عاقل انتظار درنده خویی نداره، انسان میل جنسی پیدا می کنه، اما خدا از ما انتظار نداره مثل حیوانات این نیاز رو بر طرف کنیم. اگر ما توی این مسائل مثل حیوانات عمل کنیم از اون ها پست تر می شیم[1]، چون خدا به اونها عقل نداد، ولی به ما عقل داد. رعایت احکام عقل در این مسائل باعث میشه که ما از حیوانات برتر باشیم.

اما برتری انسان ها نسبت به فرشته ها به اینه که نه تنها نیازهاشون رو عاقلانه بر طرف کنند، بلکه این نیاز ها مانع از پیمودن مسیر معنویت و عبودیت نشه. یعنی عبودیت محض داشته باشیم در همه مسائل زندگی و با وجود همه مشکلات.[2]



[1] سوره مبارکه اعراف / آیه 179

[2] تفسیر نمونه / جلد22 / 387