عظمت دنیای بالای سر ما

الف. مقدمه

در بسیاری از آیات قرآن کریم از آسمان و آسمان‌ها سخن گفته‌شده است تا جایی که کلمه «سماء» به‌صورت جمع و مفرد بیش از 300 مرتبه درآیات قرآن بیان‌شده است. به‌راستی سر این‌همه تکرار و تأکید در چیست؟ روشن است که این کلمات درصدد متوجه ساختن ما به «دنیای بالای سر ما» هستند که به‌مراتب ازآنچه در تیررس چشمان ما قرار دارند محیرالعقول‌تر و اعجاب‌برانگیزتر می‌باشند. در این مقاله گوشه مختصری از این عجایب را به نظاره می‌نشینیم.

ب. عظمتی باورنکردنی

امروزه با اختراع تلسکوپ‌های غول‌پیکر و ماهواره‌های عکاس فوق پیشرفته‌ای که در فضا فرستاده‌شده‌اند عجایب فراوانی از آسمان‌ها در حوزه اطلاع بشر واردشده است. تعداد ستارگان کشف‌شده در آسمان‌ها سرسام‌آور هستند و تنها کهکشان ما به‌صورت تخمینی از بیش از دویست میلیون ستاره تشکیل‌شده است. فاصله هر یک از این ستاره‌ها قریب به چهار هزار سال نوری[1] است. امروزه دانشمندان معتقدند میلیون‌ها کهکشان در آسمان بالای سر ما وجود دارد و برخی تعداد آن‌ها را قریب به پانصد میلیون کهکشان تخمین می‌زنند که هرکدام دارای یک میلیون‌ها ستاره هستند و فاصله هر یک از این کهکشان‌ها از یکدیگر از یک تا دو میلیون سال نوری است.[2]

یکی از دانشمندان ستاره‌شناس می‌گوید: اگر هر ستاره‌ای را به‌اندازه سنگ‌ریزه‌ای کوچک فرض کنیم و آن‌ها را در اقیانوس آرام بریزیم اقیانوس آرام پر می‌شود درحالی‌که مساحت اقیانوس آرام 175 کیلومترمربع است و عمق آن در برخی نقاط به 10 کیلومتر می‌رسد.[3]

چگونه می‌توان دنیای باعظمت بالای سر خود را ـ که در قرآن گاهی از آن به آسمان‌های هفتگانه تعبیر شده است ـ حاصل تصادفی کور بدانیم؟ چگونه می‌توان از «آیه» بودن این عالم بی‌کران غفلت نمود و در آینه وجود باعظمت آن خداوند متعال را با علم و قدرت بی‌پایانش نظاره نکرد؟! آری سرّ تأکید فراوان قرآن کریم بر «آسمان» همین توجه دادن ما به عظمت این مخلوق خداوندی است. آری هستی‌بخش به این عالم باعظمت خداوند است «همان كسى كه هفت‌آسمان را بر فراز يكديگر آفريد؛ در آفرينش خداوند رحمان هيچ تضاد و عيبى نمى‏بينى! بار ديگر نگاه كن، آيا هيچ شكاف و خللى مشاهده مى‏كنى؟!»[4]

ج. نتیجه

دنیای باعظمت آسمان‌های هفتگانه که در قرآن کریم مکرر موردتوجه قرارگرفته است دلیل روشنی بر وجود نظم و هماهنگی در پهنه گیتی است که خبر از وجود ناظمی عالم و قادر می‌دهد.[5]