مسیر جاوید

خدا وجودی کامله که کوچکترین نقصی توش راه نداره. بعضی از مسایل اونقدر برای ما تکراری شده که ما اونها رو نقص نمی دونیم. مثل مخلوق بودن، چشم و گوش داشتن، جسم بودن و ...

اما حقیقت اینه که همه اینها نقص حساب می شه. کسی که مخلوق باشه یعنی حداقل یک نفر برتر از اون (خالقش) هم وجود داره و کسی که چشم و گوش داره یعنی برای دیدن و شنیدن به چشم و گوش نیاز داره و نیازمند محسوب می شه و کسی که جسم داره یعنی محدود به مکان و زمان هست و این محدودیت نقص حساب می شه. ولی اونی که جسم نداره مکان و زمان براش مطرح نیست و هیچ محدودیتی نداره.

با این توضیحات معلوم می شه خداوندی که هیچ نقصی نداره نباید مخلوق آفریننده دیگه ای باشه. در نتیجه خدا از اول بوده و کسی اون رو به وجود نیاورده.[1]