حسین علی شهریاری نماینده ۶۵ ساله مردم زابل (که یکی از نقاط محروم کشور به حساب می آید) در اظهار نظری عجیب گفته است : «چه اشکالی دارد وقتی که فرد در فقر است و با دریافت 20 تا30 میلیون زندگی اش متحول می شود، کلیه اش را بفروشد؟»

ظاهرا ایشان تصور درستی از فروش عضو ندارند ...

لابد مفاسد این کار را هم نمی دانند ...

شاید حتی به این هم فکر نمی کنند که اگر شخص فقیر با آبرویی یک کلیه نداشته باشد چه کار می خواهد بکند؟

واقعا این چه راهکاری است که ایشان توصیه کرده اند؟

جالب است بدانید ایشان ۴ دوره است از طرف مردم شریف زابل نماینده مجلس شده اند و بنده از اعماق دل امیدوارم دیگر امثال ایشان نماینده مجلس نشوند ...

امیدوارم هیچکس آنقدر فقیر نشود که مجبور به فروش کلیه اش باشد (به استثناء آقای دکتر حسین علی شهریاری)