ارزش تو چقدر است؟

ارزش انسان

جسم نر و مادگی دارد، اما روح نر و مادگی ندارد. یعنی زن و مرد روحشان یکیست.[1]

خداوند متعال می فرماید: «من شما را در زمین خلیفه خودم قرار دادم.»[2]، «هر چه در آسمان ها و زمین هست را به تسخیر شما در آوردم»[3]، «آنچه در دریاهاست را برای شما قرار دادم»[4]، «بهترین ساختمان بدن را به شما اختصاص دادم»[5]، «از روح خودم در بدن تو دمیدم».[6]

علاوه بر همه اینها خدا به انسان قدرت انتخاب داده و انسان مجبور نیست کاری رو انجام بده.

اگر انسان اینطوری قدر خودش رو بدونه، کاری به چشمک های توی خیابون داره؟

گاهی اوقات یه غفلت باعث یک عمر پشیمونی می شه. مثل کسی که بر اثر یه غفلت چاقو به چشمش خورده و یک عمر کور شده. مراقب باشیم غفلت نکنیم و این همه ارزش خودمون رو از دست ندیم.



[1] برنامه درس هایی از قرآن سال 85 / زینب زینت پدر / صفحه ۴

[2] سوره مبارکه بقره / آیه ۳۰

[3] سوره مبارکه لقمان / آیه 20 (البته کلمه سخر لکم بیشتر از این یک بار در قرآن آمده است)

[4] سوره مبارکه مائده / آیه 96

[5] سوره مبارکه تین / آیه 4

[6] سوره مبارکه حجر / آیه 29

خدا مقصر نیست

ناقص الخلقه

درسته که بچه های زیادی خوب و صحیح و سالم به دنیا میان ولی خیلی از بچه ها هم بلافاصله بعد از به دنیا اومدن، می میرن، مثل اونایی که مشکل قلبی دارند، یا فلج به دنیا میان یا نابینا و ناشنوا می شون و یا هزار جور عیب دیگه پیدا می کنند.

خدا چرا این کارا رو می کنه؟ بچه طفل معصوم چه گناهی کرده که از لحظه به دنیا اومدنش فلج باشه؟

همه ما این سوال و یا سوالاتی شبیه این رو شنیدیم، حتی ممکنه به ذهن خودمون رسیده باشه. جوابش هم خیلی پیچیده نیست. ببینید توی این مثال بالا حق با سوال کننده ست، بچه گناهی نداره، ولی خب گناه خدا چیه؟ ممکنه پدر و مادر باشه اشتباهی کرده باشند که نتیجه ش شده این. خب حالا پدر و مادر یه اشتباهی کردند، بچه باید تاوانش رو بده؟ این سوال منحصر در بحث خلقت نیست. همه ظلم ها همینطور هستند. فرض کنید من یه سنگ رو می زنم به پیشونی یه بچه. خب دردش می گیره، ولی اون گناهی نداره، گناه از من بوده، ولی اون داره دردش رو می کشه. سوال آخر اینجاست که مگه خدا نمی تونه جلوی این دردها و مشکلات رو بگیره؟ خب معلومه که می تونه، ولی قرار نیست خدا هر کاری رو که می تونه انجام بده. اینطوری سنگ رو سنگ بند نمی شه. فرض کنید یه کشاورزی که تو زمینش پیاز کاشته، به خدا بگه: خدایاخودت که می دونی امسال وضع پیاز خوب نیست، قربونت، اینا رو کیوی کن.[1]

در آخر می رسیم به یک آیه قرآن که می فرماید: خدا هرگز هیچ ظلمی به بنده هاش نمی کنه.[2]



[1] برنامه درس هایی از قرآن سال 83 / گرامیداشت معلولین / صفحه 3

[2] سوره مبارکه قاف / آیه 29